Και τώρα τι γίνεται; Ούτε
ψύλλος στον κόρφο των λιμανίσιων. Χρονιά βατερλό μοιάζει η σεζόν που ξεκίνησε.
Και μόνο το ότι μέχρι την Τρίτη η καρδιά τους βρίσκεται στην… Κούλουρη, καθώς ο
Ιβάν δείχνει αποφασισμένος να κόψει στα δυο τη φέτα του Τσάμπιονς Λιγκ αρκεί.
Αλλά κι αυτό να μη γίνει τελικά, γιατί οι Γερμανοί παραμένουν Γερμανοί, και
σώσουν την παρτίδα, περαιτέρω κέρδος μηδέν.
Διότι το συνοθύλευμα του ΟΑΚΑ δεν
προλαβαίνει να γίνει ομάδα όχι σε 15 μέρες που αρχίζουν οι όμιλοι, αλλά ούτε
μετά το τέλος τους. Δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω για να το επιβεβαιώσει αυτό
κανείς από το ότι ήδη ψάχνουν για το διάδοχο του… διαδόχου του Μίτσελ.
Αλλά για τη δυστυχία του
άλλου θα συζητάμε τώρα; Εδώ έχουμε τα δικά μας… χαμπέρια. Αλλά όπως και να το
κάνουμε, όταν μια ακόμη χρονιά από τον Αύγουστο για τους λιμανίσιους οδεύει
στον ευρωπαϊκό κάλαθο των αχρήστων, δεν έχει λόγο να μην ικανοποιείται ο υγιής
Έλληνας φίλαθλος.
Όσον αφορά εμάς τώρα.
Ξεκίνημα ικανοποιητικό, αν και κάποιοι βιάζονται να μιλήσουν για το «νόμο της
Λεωφόρου» και τα συναφή. Εντάξει, τον Παναιτωλικό νικήσαμε στην πρεμιέρα, όχι
τη Μπάρτσα, ούτε καν τον Αστέρα. Να δούμε πρώτα, αν πρόκειται πράγματι για μια
νέα ελπιδοφόρα αρχή. Αλλά αυτό θα μετρηθεί σε βάθος χρόνου. Σήμερα Πανιώνιος,
στη Νέα Σμύρνη, θα υπάρξει συνέχεια με τρίποντο;
Επίσης, η επιστροφή «στο
σπίτι μας» δεν φάνηκε να συγκινεί το μέσο οπαδό του «τριφυλλιού». Έντεκα
οκτακόσια εισιτήρια κόπηκαν και αυτό δεν περιποιεί καμιά τιμή για τον ΠΑΟ,
παρότι στη Λεωφόρο η ατμόσφαιρα ήταν ονειρώδης.
Και μια λέξη για το μπάσκετ.
Νομίζω, ότι η φετινή χρονιά θα μείνει ανεξίτηλη στη μνήμη των κυρίων του
λιμανιού. Θα δουν πολλά τα μάτια τους, ψάχνοντας το… three peat
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου