Τρομάζει η απουσία χρονοδιαγράμματος στον ΠΑΟ

Του ΜΙΧΑΛΗ ΚΟΣΜΕΤΑΤΟΥ 

ΟΥΤΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΛΑΦΟΥΖΟΣ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΑΓΩΝΙΑ ΤΩΝ ΟΠΑΔΩΝ, ΠΟΤΕ ΘΑ ΒΓΕΙ ΤΟ «ΤΡΙΦΥΛΛΙ» ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ ΤΑ …ΜΝΗΜΟΝΙΑ - Στον «βωμό» της οικονομικής εξυγίανσης της ΠΑΕ, η ομάδα εξακολουθεί να «θυσιάζει», ως τώρα,τους αγωνιστικούς της στόχους

Οι φράσεις που ακούγονται συχνά «ο Παναθηναϊκός δεν είναι σαν την περσινή ΑΕΚ» ή «δεν θα γίνει ποτέ ΑΕΚ» κ.λ.π. δεν αποτελούν παρηγοριά στον «άρρωστο».

Αντιθέτως, τον …εκνευρίζουν και χειροτερεύουν την κατάσταση σου.

Οι γνήσιοι οπαδοί της ομάδας -και όχι οι τυχόν «στρατευμένοι» πίσω από πρόσωπα και σκοπιμότητες- αρνούνται να αποδεχθούν την σκληρή πραγματικότητα που θέλει το «τριφύλλι» καταδικασμένο να μετατραπεί από πρωταγωνιστή στο ελληνικό ποδόσφαιρο σε μόνιμο «κομπάρσο» και, φυσικά, αντιδρούν και δεν συμβιβάζονται με την ιδέα ενός Παναθηναϊκού ο οποίος θα αρκείται στον «υπέρτατο στόχο» της …συμμετοχής του στην Ευρώπη.

Λες και πρόκειται για τον Ατρόμητο, τον Αστέρα Τρίπολης, τα Γιάννενα ή την Ξάνθη, ενώ, μιλάμε για την μοναδική ελληνική ομάδα η οποία έπαιξε κάποτε, το 1971, σε τελικό του πρωταθλητριών και έφθασε άλλες δυο φορές ως τους «4» του  Champions League (1985, 1996).

Οι περισσότεροι αναγνωρίζουν το μέγεθος της προσπάθειας του Γιάννη Αλαφούζου, έστω και αν δεν τους ικανοποιεί το αποτέλεσμα της.

Ξέρουν ότι ήταν ο μόνος ο οποίος αποφάσισε να πάρει στα χέρια του την «καυτή πατάτα» και να αναλάβει τον ρόλο του «μπροστάρη», όταν οι υπόλοιποι «μεγάλοι» της Παναθηναϊκής «οικογένειας» έκαναν πίσω.

Ξέρουν ότι για τους «Χ» ή «Ψ» λόγους δεν θα βάλει τα χρήματα που βάζουν π.χ. ο Βαγγέλης Μαρινάκης στον Ολυμπιακό, ο Ιβάν Σαββίδης στον ΠΑΟΚ ή παλαιότερα οι «πράσινοι Αμπράμοβιτς» στο ξεκίνημα της πολυμετοχικότητας.

Δεν ξέρει, όμως, ούτε και εκείνος να τους πει μέχρι πότε θα διαρκέσει αυτή η «λιτότητα διαρκείας» και πως θα ξεχρεώσει η ΠΑΕ, το «άνοιγμα» των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, που εξελίσσεται σε «θηλιά» στον λαιμό της διοίκησης και δεν της επιτρέπει να κινηθεί π.χ. πιο γενναιόδωρα στις μεταγραφές για την ουσιαστική ενίσχυση της ομάδας με παίκτες «πρώτης γραμμής», έτσι ώστε να κάνει και πάλι πρωταθλητισμό και να αξιώνει πορείες (και έσοδα) στην Ευρώπη!

Ταξίδι στο άγνωστο

Τα ευφάνταστα σενάρια για τους άφαντους Άραβες υποψήφιους επενδυτές –που εσχάτως επανεμφανίσθηκαν υπό νέα μορφή-, η πλήρης «αποχή» άλλων χρηματοδοτών-επενδυτών, πλην ορισμένων φίλων του Αλαφούζου (και του ιδίου) και το γεγονός ότι η «πλατιά μάζα» των οπαδών αποφεύγει ή διστάζει να καταθέσει τον όβολον της στο ταμείο της μεγαλομετόχου «Παναθηναϊκής Συμμαχίας», με την εγγραφή μελλών, για την οικονομική «σωτηρία» της ΠΑΕ, βάζουν τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό «σε ένα ταξίδι στο άγνωστο, με βάρκα την ελπίδα»…      

Αυτό το οποίο τρομάζει τον κόσμο, κυρίως, είναι η απουσία χρονοδιαγράμματος για την έξοδο του σημερινού εξαιρετικά συρρικνωμένου, αγωνιστικά και οικονομικά, Παναθηναϊκού από τα ποδοσφαιρικά …μνημόνια και την κρίση, όπως συμβαίνει και με όλη την χώρα.

Με την διαφορά ότι δεν υπάρχουν μεν δανειστές για να τα επιβάλουν, αλλά, χρέη, «τρέχουσες» απαιτήσεις και «ψαλιδισμένα» έσοδα.  

Κανείς δεν ξέρει με λίγα λόγια, ούτε δύναται να το προβλέψει, το αν και πότε η ΠΑΕ θα «βγει» από το καθεστώς των μνημονίων. Σε ένα χρόνο, δε δυο, σε πέντε;

Ουδείς δίνει μια απάντηση, ακόμα και κατά προσέγγιση, για τον απλούστατο λόγο ότι δεν …υπάρχει αυτή η απάντηση πουθενά. 

Όπως δεν είναι σαφές και ορατό αν ο Παναθηναϊκός θα «μεταμορφωθεί» ξανά σε Panathinaikos του χρόνου ή του παραχρόνου με τις «Χ» προϋποθέσεις, το ίδιο ισχύει και για την ανησυχία ότι για μια 5ετία ή 10ετία θα «καθηλωθεί» σε θέσεις της βαθμολογίας κάτω από την δεύτερη, τρίτη ή και τέταρτη!   

Φαύλος κύκλος

Ο υπερβολικός και ανεξήγητος ενθουσιασμός από το 2-0 της πρεμιέρας της Super League ΟΠΑΠ 2013-14 στην Λεωφόρο, κόντρα στον Παναιτωλικό, «ξεφούσκωσε» μέσα σε μερικά 24ωρα, μετά την απρόσμενη σε εύρος ήττα σοκ από τον Πανιώνιο με 0-3 στη Νέα Σμύρνη.

Η «ανώμαλη προσγείωση» αιφνιδίασε, ίσως όχι όσους έχουν αντιληφθεί εγκαίρως τις αληθινές δυνατότητες της ομάδας που «χτίζει» ο κόουτς Γιάννης Αναστασίου.

Μιας ομάδας με «φτωχό» έμψυχο υλικό, πολλά νέα παιδιά, προερχόμενα από τα τμήματα υποδομής, κάποιους ξένους που «παλεύουν» εδώ, στην Ελλάδα να βρουν τον παλιό εαυτό τους και χωρίς «έτοιμους» σταρ στην σύνθεση της, ικανούς να στηρίξουν τα «νιάτα» και τον προσωπικό αγώνα του προπονητή.

Η απάντηση είναι κοφτή: «Δεν πάμε για υποβιβασμό, δεν πάμε ούτε και για πρωτάθλημα. Λόγω των οικονομικών προβλημάτων, λεφτά για μεγάλες μεταγραφές δεν υπάρχουν και θα το παλέψουμε μέχρι να εξυγιανθεί οικονομικά η ΠΑΕ!».

Που σημαίνει ότι: ο Παναθηναϊκός παύει να κοιτάζει την κορυφή επ’ αόριστον και «ψάχνεται» για την 5άδα και τα play offs, δίχως ωστόσο να του εξασφαλίζει κανείς την πολυπόθητη αδειοδότηση του, για την συμμετοχή του στα ευρωπαϊκά κύπελλα.

Αν, λοιπόν, φέτος, η UEFA τον «έκοψε» από Champions League και Europa League, τι είναι αυτό που θα μπορούσε να τον κάνει να αισιοδοξεί ότι και του χρόνου δεν θα πάθει τα ίδια;

Πόσο μάλλον δε, όταν την οικονομική του θέση δυσχεραίνει η υποχρεωτική στέρηση των επιπλέον εσόδων μιας ευρωπαϊκής πορείας του, με minimum τα 4-6 εκατ. ευρώ του Europa League. Φαύλος κύκλος…

Μην γίνει ΑΕΚ

Το επιχείρημα «να μην πάθει ο Παναθηναϊκός, ό,τι έπαθε η ΑΕΚ», να υποβιβασθεί δηλαδή και ενδεχομένως να αναγκασθεί να «πέσει» …οικιοθελώς άλλη μια κατηγορία, στην λεγόμενη Football League 2 ή την «παλιά» Γ’ εθνική, για να μεταβληθεί από ΠΑΕ σε ερασιτεχνικό σωματείο, να πτωχεύσει και να απαλλαγεί από τα χρέη του, και μόνο στο άκουσμα του εξοργίζει του φιλάθλους, όσους τουλάχιστον δεν «γυρίζουν την πλάτη στο εγχείρημα Αλαφούζου».

Η λογιστική λογική του στιλ «3 το λάδι, 3 το ξίδι» δεν ταιριάζει σε μεγάλες ομάδες.

Απουσία χρηματοδοτών και εσόδων, εντούτοις, ποια άλλη λύση υπάρχει;
Και μόνο η αναφορά σε επιχειρήματα τέτοιου είδους, φοβίζει πολύ κόσμο, διότι δεν μπορεί να αποκλείσει ο μέσος οπαδός την πιθανότητα να «κρύβεται» κάπου στο «πίσω μέρος του μυαλού» των νυν διοικούντων η ιδέα της εφαρμογής ενός σχεδίου, αναλόγου με αυτό που εφάρμοσε ο Δημήτρης Μελισσανίδης στην ΑΕΚ.

Ο Γιάννης Αλαφούζος, έμπειρος επιχειρηματίας κι εκείνος, δεν δείχνει να έχει στο νου του τέτοιο πλάνο. Θα το εξετάσει, άραγε, ο Έλληνες εφοπλιστής ως «έσχατη λύση», αν συναντήσει αξεπέραστα εμπόδια και αδιέξοδα; Ποιος μπορεί να το «ορκισθεί» αυτό; Και ποιος μπορεί να «κατηγορήσει» τον «Τίγρη» για την λύση που έδωσε σε μια καταδικασμένη οικονομικά ΑΕΚ; Ακραίο, βέβαια, το σενάριο και προς το παρόν απίθανο…
 

Το «στοίχημα» Αναστασίου

Με «οροφή» στα αγωνιστικά του όνειρα την συμμετοχή του στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις της επόμενης σεζόν, ο Παναθηναϊκός αποζητά την οικονομική εξυγίανση του και ταυτόχρονα την αγωνιστική του «ανάσταση». 

Ένας Παναθηναϊκός «μεσαίου βεληνεκούς» που βλέπει ως μοναδική, ως τώρα, ορατή λύση στο πολύπλοκο αυτό οικονομικό και αγωνιστικό πρόβλημα του το «στοίχημα» που έχει μπει από τον 40χρονο «πρωτάρη» σε ρόλο α’  προπονητή Γιάννη Αναστασίου.

Για να γίνει κερδοφόρος ο Παναθηναϊκός, σε επίπεδο τέτοιο που θα τον αφήνει να καλύπτει σταδιακά τα οικονομικά του «ανοίγματα» και να καταφέρνει, παράλληλα, να επενδύσει σε μεταγραφές οι οποίες θα τον ανεβάσουν αγωνιστικό και …επιχειρηματικό level, θα πρέπει με το υπάρχον ρόστερ να κερδίζει ματς, για να παίξει Ευρώπη, να φέρει τον κόσμο πιο κοντά του –για να κόβει εισιτήρια και να αυξήσει σιγά, σιγά τα έσοδα του.

Γιατί, μην παίζοντας στο Champions League ή το Europa League, χάνει λεφτά όχι μόνο από τα εισιτήρια, αλλά και από bonus, τηλεοπτικά, χορηγίες, διαφημίσεις κ.α. 

Κακά τα ψέματα. Να μείνει δεύτερη σερί σεζόν εκτός Ευρώπης ο Παναθηναϊκός, δύσκολα θα το «αντέξει» (και) …ταμιακά.     

Παίκτες –«αίνιγμα»

Πολλοί φίλαθλοι ομολογούν ότι είχαν καιρό να δουν τον Παναθηναϊκό να παίζει με ένα σωστό πλάνο στο γήπεδο. Αρκούν οι ικανότητες του Αναστασίου ή του οποιουδήποτε προπονητή; 

Το σημερινό ρόστερ του «τριφυλλιού» διαθέτει, καλώς η κακώς, συγκεκριμένες δυνατότητες, που μπορούν να βελτιωθούν αν π.χ. οι πιτσιρικάδες αποκτώντας την ανάλογη πείρα αρχίσουν να ανεβαίνουν κατακόρυφα μέσα στο γήπεδο (απτό παράδειγμα ο 18χρονος Χάρης Μαυρίας, που τελικώς πουλήθηκε στην αγγλική Σάντερλαντ έναντι 4 εκατ. ευρώ) ή το πράξουν οι ξένοι που ήρθαν βλέποντας τον Παναθηναϊκό σαν μια ευκαιρία για να αποκαταστήσουν το όνομα τους ή να αναδειχθούν (Μπαϊραμί, Μπεργκ, Νάνο, Αμπέιντ, Σίλντενφελντ, Μέντες, Αντζαγκούν).

Ο Παναθηναϊκός του 2013 δεν διαθέτει τις μεγάλες προσωπικότητες στην ενδεκάδα του, ούτε τους σταρ που θα κάνουν την διαφορά, αφού, δεν έχει να τους …πληρώσει. Θεωρείται μια ομάδα ψυχολογίας, με περιθώρια βελτίωσης, αλλά, χρειάζεται πάρα πολύ δουλειά και υπομονή.

Αναπόφευκτα, η ταυτόχρονη παρουσία τόσων ποδοσφαιριστών οι οποίοι αποτελούν «αίνιγμα», τροφοδοτεί την αγωνία των οπαδών για το μέλλον, μέχρι να αποδειχθεί ότι αυτός ο Παναθηναϊκός θα μπορέσει να διαψεύσει τις δυσοίωνες προβλέψεις εχθρών και φίλων του!