Ο ... "εξάστερος" του "Αρτζι"

Και τώρα πρωτιά. Γιατί όχι; Εκεί που μέχρι πριν δυο εβδομάδες πολλοί στοιχημάτιζαν υπέρ του ότι ο εξάστερος δεν θα περάσει καν στους «οκτώ» της Ευρωλίγκας, τώρα μπορεί και πρωτιά. Και μάλιστα, αυτό εξαρτάται μόνο απ’ αυτόν. Με +23 επί της ΤΣΣΚΑ στο ΟΑΚΑ, «άντε γεια». 

Δύσκολο δε λέω. Απίθανο, λένε οι περισσότεροι. Όχι και τόσο λέω εγώ. Η ΤΣΣΚΑ είναι ένα σκαλί κάτω από την περυσινή, παρά την παρουσία του Μεσίνα. Κι ο ΠΑΟ, ο ολοκαίνουργιος φετινός ΠΑΟ, ξεχειλίζει πια από αυτοπεποίθηση.  

Πώς όμως έφτασε μέχρι εδώ ο εξάστερος; Αποδεικνύεται μερικές φορές, ότι η φανέλα με τα έξι αστέρια ανεβάζει από μόνη της το επίπεδο αυτών που τη φοράνε. Που πέρα από τον σούπερ Διαμαντίδη, είναι κι αυτοί πολύ καλοί παίκτες, αλλά τώρα έγιναν ομάδα. Ανέβασαν ψυχολογία κι όλα έγιναν πιο εύκολα. Ποια Ρεάλ και ποια ΤΣΣΚΑ, πού και πότε.

Ο Ζέλικο έφυγε, ο μύθος του ποτέ δεν θα ξεφτίσει, αλλά ο ΠΑΟ ήδη πήρε τον πρώτο τίτλο χωρίς αυτόν. Δεν λέω για το Κύπελλο, αλλά το κύπελλο του ότι παραμένει σε υψηλότατο επίπεδο, έχοντας 13 στους 15 νέους παίκτες και προπονητή.

Βέβαια, είναι η μοναδική ομάδα στην Ευρώπη, με δυο προπονητές. Απορώ γιατί δεν διαμαρτύρονται οι λιμανίσιοι για… αθέμιτο ανταγωνισμό. Διότι δεν μπορεί ο «αιώνιος» να έχει δυο κόουτς, έναν στον πάγκο και έναν στο παρκέ. Θα τους παραδεχόμουν αν το έκαναν. Αλλά είναι μικρόψυχοι. Δεν μπορούν να αποδεχτούν ότι το ίνδαλμά τους, δανεικό από τα απόνερα του τριφυλλιού, εξακολουθεί να ζει και ως αντίπαλος στη σκιά του μεγάλου «πράσινου» αρχηγού. 

Αλήθεια, πόση ευτυχία θα πρέπει να αισθάνεται ο Άρτζι, βλέποντας τον φετινό Διαμαντίδη; Για μένα, τηρουμένων των αναλογιών, πιο ώριμο, πιο χρήσιμο, πιο ηγέτη από ποτέ. Πιο «φόβητρο» για τους άλλους από ποτέ. 

Και μην ξεχνάμε, η χρονιά φέτος είναι μονή…

Υ.Γ.: Ποδόσφαιρο; Ποιο ποδόσφαιρο; Απλά, η αυτοκριτική Αλαφούζου μόλις ξεκίνησε, Καραγκούνης ο πρώτος, υπάρχουν τόμοι ακόμα για να γραφτούν. Ενώ τα λάθη συνεχίζονται, συνεχίζονται, συνεχίζονται…