Τι διχάζει τον κόσμο

Αντικειμενικά ο Γιάννης Αλαφούζος δεν μπορεί να παρέχει εγγυήσεις για το οικονομικό-αγωνιστικό μέλλον του Παναθηναϊκού και ο κόσμος φαίνεται διχασμένος.

Στην πρεμιέρα της Λεωφόρου κόπηκαν 11.834 εισιτήρια (πολύ πάνω από τον μ.ο. των 8.045 στο ΟΑΚΑ) κόντρα στον Παναιτωλικό και δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι το ιστορικό γήπεδο συσπειρώνει τους οπαδούς, όμως, η «πλατιά μάζα» γυρίζει την πλάτη στο εγχείρημα της «Παναθηναϊκής Συμμαχίας».

Οι εγγραφές μελλών είναι λιγότερες από τις αυτές της προηγούμενης χρονιάς και μόνιμα κάτω από τις 8.000, με έσοδα 2,5 εκατ. ευρώ, όταν οι φιλοδοξίες «μιλούσαν» για 50.000 μέλη minimum και παρότι δίνονται «γενναίες» εκπτώσεις και προσφορές (50 ευρώ και μισοτιμής τα εισιτήρια, με παροχές σε συνεργαζόμενες εταιρείες).       

Μερίδα των φιλάθλων αμφισβητεί τον Αλαφούζο και μνημονεύει την εποχή  Βαρδινογιάννη. Άλλοι λένε ότι ξοδεύθηκαν πολλά χρήματα επί πολυμετοχικότητας και το «άνοιγμα» φρέναρε τον Παναθηναϊκό.

Η αλήθεια, όμως, την οποία οι περισσότεροι βλέπουν και παραδέχονται είναι ότι αν δεν υπάρχουν λεφτά και δεν μπουν μεγάλα ποσά στην ΠΑΕ από τους χρηματοδότες της, η οικονομική κατάσταση οδηγεί σε αδιέξοδο. Μια νέα συσπείρωση εύπορων επιχειρηματιών θα έδινε λύση, αλλά…

Από τα μεγαλύτερα λάθη (και ευθύνη) των εκάστοτε διοικήσεων-μετόχων ήταν ότι δεν «επένδυαν» σε μεταγραφές «επιπέδου Σισέ», οι οποίες θα εξασφάλιζαν μόνιμα στον Παναθηναϊκό την είσοδο σε ομίλους του Champions League, έστω ως 2^ου στην βαθμολογία και μέσω προκριματικών, με ελάχιστα έσοδα 20 εκατ. ευρώ κάθε χρόνο, όταν ο Ολυμπιακός θα φθάσει τα 100 εκατ. σε μια 5ετία από τα bonus της UEFA!